زندگی نامه را در این بخش به شما تقدیم می‌کنیم. مجتبی میرزاده در سال ۱۳۲۴ خورشیدی در کرمانشاه به دنیا آمد. از کودکی علاقه زیادی به موسیقی داشت و با سنتور برادر بزرگترش تمرین موسیقی میکرد.
در سن ۱۴ سالگی، پدرش برای او یک ویلن می خرد ولی با نوارندگی بعنوان حرفه برای پسرش به شدت مخالف بوده و به گفته خود مجتبی میرزاده، او دور از چشم پدرش در یک اتاق کوچک تمرین می کرده، بدون معلم و تنها از طریق گوش دادن به تکنوازی های ویلن که از رادیو پخش می شده مشق ویلن می کرده و شیفته نوازندگی استاد پرویز یاحقی بوده و شب و روز تمرین میکرده تا اینکه بعد از مدتی، چند کتاب درخصوص ساز ویلن به دستش میرسد که برای وی بسیار مفید واقع می شود.

مجتبی میرزاده بعد از کودکی

چند سال بعد، مجتبی میرزاده در مسابقات اردوی رامسر رتبه اول را در رشته نوازندگی ویلن کسب می‌کند (مقام دوم را محمد یاحقی فرزند حسین یاحقی کسب می‌کند). در سالهای بعد نیز به ترتیب رتبهٔ دوم ساز سنتور، نقاشی و ساز تار را در اردوهای رامسر کسب می‌کند.
وی در سال ۱۳۳۹ و در زمانی که تنها ۱۵ سال داشته همکاری خود را با رادیو کرمانشاه آغاز می‌کند و در این مدت، آهنگ‌های متعددی با همکاری او و با صدای خوانندگانی همچون حسن زیرک، ابراهیم خوشنوا، مرتضی تندر، مظهر خالقی ، ناصر رزازی ضبط و پخش می شود.

آثار هنری مجتبی میرزاده

در سال ۱۳۴۶ خورشیدی به تهران می‌آید و یکسال بعد همکاری خود را با ارکسترهای باربد، نکیسا و فارابی به عنوان نوازنده ساز ویلن آغاز می‌کند. ساز تخصصی او، ویلن و ساز کمانچه بود و با سه تار و ساز سنتور نیز آشنایی کامل داشت.
در کارنامه مجتبی میرزاده تعداد زیادی آثار موسیقی در ژانرهای مختلف موسیقی به چشم میخورد. موسیقی محلی کردی، موسیقی اصیل ایرانی، موسیقی پاپ و همچنین موسیقی ارکسترال برای متن فیلم های سینمایی.

ایشان بجز نوازندگی در آثار دیگر آهنگسازها، بعنوان آهنگساز و تنظیم کننده، قطعات متنوع و ماندگاری را خلق کرده است. همچنین وی برای بیش از ۴۰ فیلم موسیقی متن ساخته است که این همه فعالیت متنوع موسیقی در بین هنرمندان موسیقی ایرانی بی نظیر است و به گفته استادان موسیقی وی از نبوغی ذاتی بهره مند بوده است. استاد مجتبی میرزاده در ۲۶ تیرماه سال ۱۳۸۴ خورشیدی دیده از جهان فرو می بندد.

یاد و نامش گرامی باد.