همراهان گرامی در این قسمت از پادکست چهارگاه بخش دوم آلبوم بیداد را به شما معرفی میکنیم.

در سال ۱۳۶۱ در یک محفل خصوصی، استاد محمدرضا شجریان به همراه تار استاد غلامحسین بیگجه خوانی و با همراهی تمبک استاد جمشید محبی برنامه ای در دستگاه همایون اجرا میکنند که این اجرا در سال ۱۳۶۴ در “آلبوم بیداد” بصورت رسمی منتشر می شود.

در این اجرا استاد شجریان در سن ۴۲ سالگی و در اوج تکنیک و قدرت حنجره قرار دارد و مسلط به ردیف آوازی و مرکب خوانی، و در کنار او استاد بیگجه خوانی بعنوان پیش کسوت و در سن ۶۴ سالگی بسیار استادانه و پر شور جواب آواز داده است.

ابتدا استاد بیگجه خوانی به همراه تمبک استاد جمشید محبی پیش درآمد همایون اثر علی اکبر خان شهنازی و بعد از آن چهارمضراب اجرا می‌کنند و بعد استاد محمدرضا شجریان بر روی غزلی عاشقانه و متفکرانه از حضرت حافظ در دو بیت اول “درآمد” همایون را اجرا میکند با این مطلع:
باغبان گر پنج روزی صحبت گل بایدش – بر جفای خار هجران صبر بلبل بایدش

سپس در دو بیت بعد گوشه “چکاوک” و اوج چکاوک اجرا می شود با این مطلع:
رند عالم سوز را با مصلحت بینی چه کار – کار مُلک است آنچه تدبیر و تامل بایدش
و بعد گوشه “بیداد” از آلبوم بیداد اجرا می شود بر روی این بیت:
با چنین زلف و رخش بادا نظربازی حرام – هر که روی یاسمین و جعد سنبل بایدش

و بعد چهارمضراب اجرا می شود
در بیت بعد گوشه “بیات راجع” را می شنویم با این بیت:
نازها زان نرگس مستانه اش باید کشید – این دل شوریده تا آن جعد و کاکل بایدش

و بعد گوشه “عشاق” اجر می شود بر روی این بیت:
ساقیا در گردش ساغر تعلل تا به چند – دور چون با عاشقان افتد، تسلسل بایدش

و در جواب چهارمضراب استاد بیگجه خوانی را میشنویم و در بیت آخر این غزل زیبا استاد شجریان گوشه “عشاق” را اجرا می کند و با تحریر وارد گوشه “قرچه” از دستگاه شور می شود:
کیست حافظ تا ننوشد باده بی آواز رود – عاشق مسکین چرا چندین تجمل بایدش

و در ادامه این ساز و آواز بسیار زیبا استاد شجریان بر روی غزلی دیگر از حافظ چند گوشه از دستگاه شور و آواز ابوعطا و آواز بیات کرد را اجرا میکند و در انتها به دستگاه همایون فرود میکند که ما به دلیل محدودیت زمانی از این چند بیت گذر کردیم و بعد از این ساز و آواز، تصنیف قدیمی “هلاک من” اجرا می شود بر روی شعر زیبای سعدی و در انتها استاد بیگجه خوانی رنگ همایون اجرا میکند.