جهانگیر ملک، در ۲۹ بهمن ماه سال ۱۳۱۱ در خیابان ری در تهران به دنیا آمد. علاقه‌مندی او به نوازندگی ساز تنبک از همان دوران تحصیل در دبیرستان دارالفنون شروع شد. حسین تهرانی نوازنده بزرگ تنبک در همسایگی آن‌ها در کوچه آبشار منزل داشت و چون از استعداد و علاقه جهانگیر مطلع شد، تدریس تنبک به او را آغاز کرد.

جهانگیر ملک در سال ۱۳۳۲ در جمع دوستانه‌ای با علی تجویدی آشنا شد و به درخواست وی قطعه‌ای را اجرا کرد. تجویدی که تحت تأثیر شیوه نوازندگی او قرار گرفته‌بود، او را به رئیس وقت رادیو، مشیر همایون شهردار معرفی می‌کند. پس از این جریان است که ملک ۲۱ ساله به ارکسترهای شماره یک به رهبری حسینعلی ملاح و مهدی مفتاح، ارکستر شماره دو به رهبری مجید وفادار و علی تجویدی، ارکستر شماره سه به رهبری پرویز یاحقی و همایون خرم، ارکستر شماره چهار به رهبری عباس شاپوری، ارکستر شماره پنج به سرپرستی بزرگ لشکری و ارکستر شماره شش به رهبری حبیب‌الله بدیعی دعوت به همکاری و نوازندگی می‌شود. او پس از تشکیل ارکستر گلها به دعوت حبیب‌الله بدیعی، هم‌زمان با امیر ناصر افتتاح به نوازندگی در این ارکستر می‌پردازد.

از همکاری‌های جهانگیر ملک با رادیو می‌توان به برنامه‌های گلهای جاویدان، گلهای تازه، گلهای رنگارنگ، یک شاخه گل، برگ سبز و شاعران قصه می‌گویند و نیز برنامه تکنوازان اشاره کرد. برنامه تکنوازان که زیر نظر محمد میرنقیبی اداره می‌شد از شماره ۱۰۱ شروع و تا برنامه ۷۷۸ اجرا و ضبط شد. در این میان ملک به عنوان نوازنده در حدود پانصد و پنجاه برنامه شرکت داشت.

ایشان یکی از پرکارترین نوازنده ها در برنامه های رادیویی به شمار می آید. علاوه بر اجراهای رادیویی، در جشنواره‌های موسیقی و برنامه‌های مختلفی در تهران و شهرستان‌ها به اجرای برنامه پرداخته و نیز کنسرتهایی را در کشورهایی مانند آمریکا، انگلستان، آلمان، شوروی، ایتالیا، ژاپن، مکزیک، افغانستان، کویت، عربستان و یمن، برگزار کرده است. استاد جهانگیر ملک سرانجام در 19 آذرماه 1381 در تهران دار فانی را وداع گفت. یاد و نامش گرامی باد.