حسین قوامی (زاده 17 اردیبهشت 1288 در تهران) از نخستین خوانندگان دوره جدید موسیقی اصیل ایرانی است. او از کودکی به موسیقی علاقمند بود و علیرغم مخالفت پدرش، رضاقلی قوامی، مبنی بر یادگیری آواز، با گوش دادن به آثار خوانندگان معاصری چون سید حسین طاهرزاده و تقلید از او آهسته آهسته به کسب تجربه پرداخت. در جوانی، به صورت محرمانه نزد عبدالله حجازی آموزش آواز دید.
وی در سال 1325 از سوی رئیس وقت رادیو، حسین قلی مستعان، به رادیو دعوت شد، اما به دلیل اشتغال در ارتش و شرایط خانوادگی خویش، این پیشنهاد را منوط به ناشناس ماندن پذیرفت. در نهایت، با همکاری هنرمندانی چون علی تجویدی و مجید وفادار آغاز به کار کرد و پس از شش ماه، نام مستعار «فاخته» توسط روح الله خالقی برای او انتخاب شد و تا زمان بازنشستگی از ارتش از این نام استفاده می نمود و تنها پس از آن با نام اصلی خود به اجرای برنامه پرداخت.
قوامی که یکی از خوانندگان اصلی برنامه گل­ها بود، مجموعا بیست و نُه سال، از سال 1325 تا 1354، در رادیو مشغول به کار بود و در برنامه های متعددی از جمله گل های جاویدان، گل های رنگارنگ، برگ سبز و بسیاری دیگر به خوانندگی پرداخته است.

حسین قوامی در 17 اسفند ماه 1368 در بیمارستان ایران مهر در تهران درگذشت و در جوار مرتضی حنانه و غلامحسین بنان در امام زاده طاهر کرج به خاک سپرده شد.