مرتضی محجوبی (زاده 1278 خورشیدی در تهران) نوازنده پیانوی برجسته ایرانی است. او در کودکی تحت تعلیم موسیقی حسین هنگ آفرین قرار گرفت و در ده سالگی آواز عارف قزوینی را در کنسرتی با پیانو همراهی نمود. محجوبی از بنیان گذاران موسیقی ملی ایران به شمار می رود و سال ها به عنوان تک نواز پیانو در برنامه گل های رنگارنگ فعالیت می کرد. وی در محافل هنری به مرتضی خان یا مرتضی خان محجوبی معروف بوده است.

محجوبی بیست تصنیف برای برنامه گل ها ساخته که شعر بیشتر آن­ ها از سروده های رهی معیری هستند. نوازندگی پیانوی وی همراه با آواز غلامحسین بنان از عالی ترین نمونه های موسیقی آوازی ایران است و فریدون مشیری، شاعر پر آوازه، شعری در این باره سروده است:

یاد باد آن همدلی، آن همدمی، آن همرهی * ساز محجوبی و آواز بنان، شعر رهی

اهمیت کار محجوبی در به خوبی نواختن موسیقی ایرانی با سازی کاملا اروپایی بوده، که تجربه ای از یک ساز صددرصد ایرانی در ذهن شنونده به جای می گذارد. جالب توجه است که مرتضی محجوبی نت نمی دانست ولی نتی مخصوص برای خود اختراع کرده بود. از این رو است که او را نابغه ای در نوازندگی پیانو به شمار می آورند. شیوه منحصر به فرد نت نویسی وی به همت پویان آزاده به عنوان میراث ملی و معنوی ایران به ثبت ملی رسیده است.

مرتضی خان محجوبی در اول فروردین ماه 1344 در گذشت و در گورستان ظهیرالدوله ی تهران به خاک سپرده شد.

.