حسن کسائی (زاده 3 مهر 1307 در اصفهان) موسیقی دان و نوازنده برجسته ساز نی و سه تار است.
او مدتی آواز و گوشه های موسیقی ایرانی را نزد اساتیدی چون تاج اصفهانی و ادیب خوانساری آموخت و از سن سیزده سالگی نواختن نی را از مهدی نوایی فرا گرفت. گفته شده که کسائی برای اولین بار توانسته دستگاه های چهارگاه، اصفهان، نوا و راست پنجگاه را با کوک دقیق و به صورت کامل با نی اجرا کند. او هم چنین در هر سفر به تهران از کلاس های ابوالحسن صبا استفاده می برد و به گونه ای هنر نوازندگی سه تار وی، یادگار اُنس با صبا است. سه تار نوازیِ کسائی تلفیقی از نوازندگی تار جلیل شهناز و سه تار ابوالحسن صبا است.
کسائی اولین اجرای تکنوازی نی خود را در دستگاه همایون در تئاتر اصفهان در سال 1327 روی صحنه برد و یک سال پس از آن، قطعه «سلام» را در دستگاه چهارگاه ساخت که از معروف ترین قطعات موسیقی ایرانی محسوب می شود. در سال 1329 برای اولین بار ساز نی را به ارکستر برد و همکاری خود با ارکستر رادیو ارتش اصفهان را آغاز کرد. هم چنین از سال 1335 تا 1357 با برنامه گل ها داشت.
کسائی در دهه 60 به کشورهایی چون آلمان، انگلستان، هلند و فرانسه سفر کرد و به اجرای برنامه پرداخت. در سال 1376 به همت محمدرضا لطفی مجلس گرامیداشتی برای کسائی توسط انجمن دوستداران موسیقی ایرانی واشنگتن برگزار شد.
وی در سال 1378 موفق به دریافت نشان درجه یک هنر و فرهنگ و در سال 1381 به عنوان چهره ماندگار موسیقی انتخاب شد.
حسن کسائی در 25 خرداد 1391 درگذشت و در تخت فولاد اصفهان و در نزدیکی مقبره تاج اصفهانی به خاک سپرده شد.