بهمن رجبی متولد هفتم اسفند ماه سال ۱۳۱۸ در شهر رشت می‌باشد. وی از اولین نوازندگان معاصر ساز تنبک است که در آثار و کنسرت‌ های خود توجه ویژه‌ای به این ساز به عنوان یک ساز تک نواز و مستقل مبذول داشته و آثار و ابداعات او در زمینه تکنوازی تنبک، گواه همین نکته است.

او در سال ۱۳۲۸ و با حمایت های مادرش در کلاس های استاد حسین تهرانی شرکت نمود که البته ادامه پیدا نکرد. پس از اتمام دوره سربازی و در سن ۲۲ سالگی نوازندگی ساز تمبک را بصورت خودآموز و با عشق و علاقه خود ادامه داد. در سال ۱۳۴۳ با تاثیرگذارترین فرد در زندگی خود زنده یاد امیرناصر افتتاح آشنا شد و نزد او به یادگیری و نوازندگی ساز تمبک پرداخت. وی همواره گفته است که زندگی هنری خود را مدیون استاد افتتاح است.

بهمن رجبی تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته کشاورزی ادامه داد و در همین رشته، مدرک فوق لیسانس اخذ کرده است. وی هیچگاه همانند اغلب هنرمندان موسیقی دوران خود فردی مطیع نبوده و همواره دیدگاه های انتقادی خود را بدور از ترس و عواقب ناشی از مشکلات بعدی آن، مطرح می‌نموده است. روش اجرای بهمن رجبی در تنبک نوازی ویژه خود او است. او علاوه بر تسلط و احاطه ای که به ظرایف فنی تنبک نوازان سال های اخیر دارد، از خود نیز ابتکارات و نو آوری هایی در جهت اعتلای تکنیک های تنبک نوازی به اجرا در آورده است که در مجموع، کار او را متفاوت با سایر تمبک نوازان کرده است.

بهمن رجبی در مورد تکنوازی تمبک معتقد است که نوازنده باید دو ویژگی داشته باشد: قدرت اجرایی و ظرافت اجرایی؛ که در پس آن، خلاقیت آشکاری نهفته است. به عبارت دیگر وی معتقد است که نوازنده باید از “تار” قدرت و “پود” ظرافت در نواختن بهره ببرد.

ایشان در زمینه تمبک نوازی تالیفاتی نیز داشته است:
– کتاب “تنبک و نگرشی به ریتم از زوایای مختلف” منتشر شده در سال ۱۳۵۶
– کتاب آموزش تنبک در دو جلد (دوره‌های ابتدایی و متوسطه و عالی و فوق عالی) به روش نت نویسی یک خطی، منتشر شده در سال ۱۳۶۰

همچنین ایشان طی سالها شاگردان زیادی را با روش تدریس ویژه خودش تربیت نموده است.

قطعه‌ای در صفحه اینستاگرام می‌شنوید که “گفتگوی چپ و راست” نام دارد که از قطعات معروف ایشان می‌باشد. در این قطعه یک موتیف یکسان به دو صورت اجرا می‌شود. ابتدا دست چپ یک ضربه متوالی اجرا میکند و همزمان دست راست تکنیک های مختلف را اجرا میکند و بعد همین قطعه بصورت برعکس اجرا می‌شود، یعنی دست راست یک ضربه متوالی اجرا میکند و همزمان دست چپ تکینکهای مختلف را اجرا میکند و به همین دلیل “گفتگوی چپ و راست” نام گرفته است.