‌روح‌الله خالقی (زادهٔ ۱۲۸۵) موسیقی‌دان، آهنگساز و نوازندهٔ ویلن اهل ایران بود.
روح‌الله خالقی در ماهانِ کرمان متولد شد اما چند ماه پس از تولد، با پایان یافتنِ مأموریت پدرش در کرمان، ساکنِ تهران شد.
وی تحصیلات ابتدایی خود را در تهران، شیراز و اصفهان سپری کرد.
در نوجوانی با دیدنِ آگهی گشایش مدرسهٔ موسیقی وزیری، در آنجا نام‌نویسی و تحصیل موسیقی را آغاز کرد. او از ۱۹ سالگی در مدرسهٔ موسیقی مشغول به تدریس شد.
رهبری ارکستر گل‌ها، سرپرستی ارکسترهای شماره یک و دو رادیو و عضویت در شورای موسیقی رادیو، از دیگر فعالیت‌های خالقی بود.
او در زمینهٔ آهنگسازی نیز، حدود صد قطعهٔ موسیقی ساخت که در همهٔ آنها، به اصالت‌های موسیقی ایرانی توجه شده‌است.
خالقی چندین کتاب مهم در زمینهٔ موسیقی ایرانی و غربی نوشت. سرگذشت موسیقی ایران، در سه جلد و نظری به موسیقی، در دو جلد از جمله آثار مکتوب او به‌شمار می‌آیند.
سرود مشهورِ ای ایران، که از آن به عنوان سرود ملیِ غیررسمی ایرانیان یاد می‌شود، از جمله آثار او است.
روح‌الله خالقی در سال ۱۳۱۶ با ایران جهانسوز شاهی (ایران‌الملوک خالقی) ازدواج کرد. او پدرِ سه فرزند با نام‌های گلنوش، فرهاد و فرخ شد.گلنوش خالقی مانند پدر تحصیل موسیقی را برگزید و به آهنگسازی و رهبری ارکستر مشغول شد.
خالقی در ۱۳۴۴ در سالزبورگ در اتریش پس از چند عمل جراحی ناموفق، بر اثر سرطان معده درگذشت و در گورستان ظهیرالدوله در تهران دفن شده‌است.

.