قسمت صد و هشتم / تصانیف دستگاه همایون (بخش اول)

طبق روال ما در پادکست چهارگاه، بعد از معرفی گوشه ها و نغمه های یک دستگاه یا آواز در چند قسمت تصنیف های مشهور از آن دستگاه یا آواز را به شما معرفی می‌کنیم. در این قسمت و در بخش اول، این تصنیف ها را از دستگاه همایون به شما تقدیم می‌کنیم:

– تصنیف ” آشنا سوز” ساخته نصراله زرین پنجه با ترانه ای از عبداله الفت و با صدای غلامحسین بنان با این مطلع:
تو ای نازنین چه جان پروری – چه شیرین لبی چه گل پیکری – تو که شیرین تر از شکری – تو که رخشان تر از گوهری

– تصنیف “قصه شب” ساخته استاد عبداله جهان پناه با ترانه ای از بیژن ترقی با صدای غلامحسین بنان با این مطلع:
خوش آن دوره زندگی که مرا، روشنی افزای شب تو بودی، جلوه رویای شب تو بودی

– تصنیف “توشه عمر” ساخته مهدی مفتاح با ترانه ای از رحیم معینی کرمانشاهی با صدای غلامحسین بنان با این مطلع:
چون درای کاروان در میان شبروان بانگ عمر ما می رسد به گوش
با گذشت این و آن می دهد ندا زنان هر سحر که ای خفتگان به هوش

– تصنیف “نوای چوپان” ساخته حسین یاحقی با ترانه ای از محمود ثنایی با صدای منوچهر همایون پور با این مطلع:
به شب لحظه ای که در دامن افق سرکشد ستاره
کند با فسونگری سوی عاشقان هر زمان نظاره

– تصنیف “سرگشته” ساخته همایون خرم با ترانه ای از هوشنگ ابتهاج با صدای حسین قوامی با این مطلع:
شبی که آواز نی تو شنیدم، چو آهوی تشنه پی تو دویدم، دوان دوان تا لب چشمه رسیدم، نشانه ای از نی و نغمه ندیدم
تو ای پری کجایی، که رخ نمی نمایی، از آن بهشت پنهان، دری نمی گشایی